lundi 14 octobre 2013

Alc'hwez an Eurusted - La chanson des clés d'or

La clé du bonheur
Pa oan em zriwec'hwet bloavez                                          
Plahig he neh ebet
E voe roet din eun alc'hwez
Alc'hwez an eürusted

Ha setu me et dre ar vro
En ma dorn an alc'hwez
Evit klask er bed tro-war-dro
Dor gaer al levenez



War an hent braz hir a heulien
Pell diouz bro an Arvor
Euz an eürusted a glasken
Ne gaven ket an nor

Setu me, eun deiz digwezet
Krommet gant ar gozni
E-tal eun ti hanter-gwezet
Goloet a ginvi

Gant al alc'hwez me 'zigoras
Dor an ti heb toenn
Ha war an oalet me 'welas
Leh ma havellig gwenn

Me anvezas va zi kerketn ;
Ennan emeus kresket
Ennan, va mamm war he barlenn
He-deus ma luskellet
                                                                         
Kouezet eo va zi tamm ha tamm
Va eürusted ivez !
An eürusted ha ti va mamm
N'o deus 'med eun alc'hwez !


                                
Quand j’étais dans ma 18e année
Jeune fille sans souci 
On me confia une clef
La clef du Bonheur !                       

 Et me voici partie à travers le pays
 ma clef en mains 
 cherchant alentour                        
 La radieuse porte du Bonheur      

 Sur la grande route que je suivais,
 loin du pays d’Arvor 
 du Bonheur que je cherchais       
 Je ne trouvais point la porte    

 Et je me retrouve un jour,
 courbée sous le poids des ans
 près d'une maison à demi-écroulée
 recouverte de toiles d’araignée        
                             
Avec ma clef, j’entr’ouvrais
la porte de la maison sans toit
et près du foyer je vis  
la place de mon petit berceau blanc  

Sitôt je reconnus ma maison,
là où j’ai grandi       
là où ma mère, sur ses genoux    
m'a bercée    
                                    
Elle s’est écroulée, ma maison,
et mon bonheur avec !
Le bonheur et la maison de ma mère  
ont la même clef !                        

                                   
 

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire